GELİNCİK (Papaver)
Ömürlü gelincik şekil itibariyle benzese de bildiğimiz gelincikten çok farklıdır. Bir metreye varan sapların üzerinde açan kâse iriliğindeki çiçekleriyle göreni şaşırtır. Çiçekleri kırmızının yanı sıra portakal,yavruağzı,beyaz ve pembe tonlarında da açar. Güneşli bahçelerde kolayca yetişir.
Tohumları mayısta gübreli toprağa serpilir. Hafifçe bastırılıp sulanır. Çıkan fideler eylülde şaşırtılır.Yerinde de bırakılabilir. Yaprakları rozet şeklinde büyür. Kenarları dişli,sivri uçlu yaprakları dikenimsi tüylerle kaplıdır. Fideler ertesi yıl mayıstan itibaren açmaya başlarlar.
Drenajı iyi ve toprağı ağır olmayan bahçelerde yıllarca yaşar. Her yıl sonbaharda köklü fideler sık yerlerinden ayrılarak çoğaltılabilir. Bitkinin çiçekleri tamamen geçtikten sonra, saplar ve yapraklar toprağa yakın bir yerden kesilir. Tohum kafaları kurutularak çiçek aranjmanlarında kullanılabilir. Yaz sonuna doğru yapraklar yeniden görünür. Sonbaharda köklerin çevresine gübre konarak besin takviyesi yapılır.
Bahar ve yaz aylarında düzenli sulanmalıdır.
Floks ömürlü ve mevsimlik bir çok çeşide sahiptir. Güneş veya yarı gölgede yetişir. Saksıya da dikilebilir. Çiçekleri çok caziptir. Çiçek zamanı bol su ister.Yaz boyunca devamlı açar. Çiçek bordürlerine çok yakışır. Boyu 1 metreden fazla uzayabilir. Olduğu yerde çoğalır. Yerini severse kalıcıdır ama biraz zor beğenir. Baharda kök ayrıçlarından çoğaltılır.
EZAN ÇİÇEĞİ ( Oenothera)
İlginç özelliklere sahip otsu bir bitkidir.Lale iriliğindeki ipeksi sarı çiçekleri gün boyu kapalı durur. Güneş battığı anda aniden açılarak şaşırtıcı bir gösteri sunar. Ertesi gün öğlene doğru sönen çiçeklerin ömrü bir gündür. Ancak bol tomurcuk verdiği için problem olmaz. Baharda rozet biçimi etli ve tüylü yaprakların ortasından uzun bir sap çıkarır. Bu sapın üzerinde yaz boyu açacak olan tomurcukları taslak halinde bulunur. 1.5 metre uzayabilir.
İyi drenajlı herhangi bir bahçe toprağında yetişir. Gün boyu güneş görmelidir. Çiçek açmaya mayıs ayında başlar ve yaz boyu sürdürür. Sıcaklarda düzenli olarak sulanır. Sonbaharda çiçek sapları toprak seviyesinde kesilir. Bitki fazla uzun ömürlü değildir ama tohumları dökülerek her yıl bir çok fide verir . Bu fideler ilkbaharda istenilen yerlere şaşırtılır.
Ezan çiçeği aynı zamanda şifalı bir bitkidir. (Bakınız: Şifalı Bitkiler-Ezan Çiçeği)
ŞAKAYIK (Paeonia)
Dünyanın bir çok bölgesinde dağlık ve ormanlık yerlerde tabii olarak yetişir. Serin-ılıman iklim bitkisidir. Ülkemizde de bir çok tabii cinsi bulunan şakayık orman gülü veya ayı gülü adları ile de bilinir. Nisan- haziran arası açan iri ve gösterişli çiçekleri sebebiyle bahçelerimizde eskiden beri yetiştirilir. Çok sevilen bir süs bitkisi olan şakayık özellikle uzakdoğu kültüründe önemli bir yere sahiptir. Buralarda 4000 yıldan beri kültürü yapılmaktadır.
Çiçekleri yalınkat veya katmerli olur. Bazıları hoş kokuludur.Zamanla kültüre alınarak çok farklı renkleri üretilmiştir. Bitki çalı ve otsu olmak üzere iki farklı türü vardır.(Bakınız:AĞAÇ ŞAKAYIĞI)
Otsu şakayık sonbaharda toprak üstü kısmını kaybeder. İlkbaharda yumrulu köklerden tekrar yeşerir. Yeşilliği gür ve gösterişlidir. Yapraklar özellikle sonbaharda bronz rengine bürünür. Bitki boyu 60-100 cm. kadar uzayabilir. Özellikle katmerli çiçekliler baharda destek gerektirir.
Yetişme özellikleri:
Şakayık en iyi derin, iyi drenajlı ve humusça zengin topraklarda yetişir. Dikim için 45 cm. çap ve derinlikte bir çukur açılır. Çukurun dip kısmına bir miktar yanmış gübre veya kompost konur. Daha sonra yarısına kadar gübreli toprak harcı eklenir. Bitki fazla derin olmayacak şekilde dikilir. Bolca sulanır. Saksı içinde almak daha iyidir. Fidelerin arası 90 cm olmalıdır.Hafif gölge veya güneşli ortamları sever. Ancak sabah güneşi gecenin nemiyle yumuşamış tomurcuklara zarar verebilir. Bu yüzden güney veya güney-batı yönlerine doğru dikim yapılması daha iyi olur.
Şakayık ilk dikildiği yıl fazla açmaz. Yerine tam olarak yerleşmesi 2-3 yıl sürer. Yumrular ne kedar çoğalırsa o kadar çok çiçek açacaktır.Çoğaltmak maksadı ile köklerini ayırmak uygun değildir. Aksi halde yeniden çiçek açması yıllar alabilir. Yeni bitki isteniyorsa yetişmiş olarak satın alınmalıdır.
KARDEŞ KANI ( Centranthus)
Tabii halde eski duvar çatlaklarında ve kireçli kayalık alanlarda yetişir. Ilıman sahillerin bitkisidir. Açık yeşil yoğun parlak yapraklı, otsu ve kalıcı bir bitkidir. Yeşilliği kışın çoğu zaman tamamiyle kurumaz. İlkbaharda 80- 100 cm uzayan dalların üzerinde, demetler halinde açık kırmızı çiçekler açar. Seyrek bulunmakla beraber beyaz çiçekli cinsi de mevcuttur. Çiçek zamanı yaz sonlarına kadar sürer. Bordürlerin arka taraflarına, tarhların ortasına tek veya grup halinde ekilebilir. Kayalık bahçelerde de kullanılabilir. Kışın kuruyan çiçek sapları dipten kesilir.
Tohumları ilkbaharda işlenmiş toprağa serpilir. Çıkan fideler sonbaharda asıl yerlerine şaşırtılır. En kolay kök sürgünlerinden yetişir. İlkbaharda bitki köklerinden bir bölümü çatal bel yardımı ile gevşetilir. İstenilen miktarda köklü parçalar ayrılır ve hemen dikilir. Fide aralıkları 50 cm olmalıdır.
Bol güneşi, iyi drenajlı ve hafif kireçli toprağı sever. Diğer topraklarda da yetişir. Fazla gübre ve su istemez.
BODRUM PAPATYASI
(Osteospermum)
Afrika papatyası soyundan gösterişli ve ılıman iklimlerde ömürlü bir bitkidir. Rüzgardan korunmuş, bol güneşli iyi drenajlı ve hafif topraklı yerleri sever. Uygun şartlarda ilkbahar ve yaz boyunca çok fazla çiçek açar. Adeta çiçekten bitkisi görünmez. Çiçekler krem,beyaz, pembe, mor tonlarında ve hafif ebrulidir. Çiçek petalleri kaşık biçiminde olan bir cinsi de vardır. Bitkinin boyu 30-60 cm olabilir. Kışın kökleri kuru yapraklarla örtülürse çoğu zaman ertesi yıla kalır. Serin iklimlerde her yıl yeni tohum ekilir ve mevsimlik bitki olarak yetiştirilir.
Tohumları mart ayında ılık ve kapalı bir yerde çimlendirilir, mayıs ayında dışarı ekilir. Fide aralıkları 30 cm. bırakılır.
